Πώς θα διδάξουμε στα παιδιά να γράφουν;
Η διδασκαλία της έκθεσης αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους προβληματισμούς των περισσότερων δασκάλων. Κι αυτό γιατί το να διδάξουμε στα παιδιά να γράφουν φαντάζει χαοτικό και κάτι που δεν έχει αρχή, μέση και τέλος.
Είναι γεγονός ότι την ώρα που οι μαθητές γράφουν μια έκθεση συνήθως επικρατεί θόρυβος. Πολλά παιδιά βαριούνται να γράψουν, ενώ άλλα δεν ξέρουν τι να γράψουν. Τα πράγματα μπορούν γρήγορα να ξεφύγουν εντελώς από τον έλεγχο.
Αυτό που λείπει από τη διδασκαλία της έκθεσης σε πολλές περιπτώσεις είναι ένας συστηματοποιημένος τρόπος διασκαλίας της έκθεσης που θα κάνει το έργο όλων μας ευκολότερο.
Μερικές απλές αλλαγές στη ρουτίνα μας μπορούν να μετατρέψουν τη διδασκαλία της έκθεσης από χαοτική σε ήρεμη.
Τι πρέπει να συμπεριλαμβάνει η διδασκαλία της έκθεσης;
1.Mini μαθήματα στο σύνολο της τάξης
Ένας από τους απλούστερους τρόπους διαχείρισης της συμπεριφοράς των μαθητών κατά τη διδασκαλία της έκθεσης είναι να κάνουμε κάποια μικρά μαθήματα στην αρχή της διδασκαλίας.
Να υποδείξουμε στην ουσία στους μαθητές μας μια νέα δεξιότητα στο γραπτό λόγο ή ένα παράδειγμα από ένα ωραίο κείμενο. Το γρήγορο αυτό μάθημα θα βοηθήσει τα παιδιά να συγκεντρωθούν και να προσπαθήσουν στη συνέχεια να αναπαράξουν τη δεξιότητα.
Πώς θα βρούμε, όμως, ποια πρέπει να είναι αυτά τα σύντομα μαθήματα;
Έχω δουλέψει αρκετά για να φτιάξω έναν οδηγό που περιγράφει αυτά τα mini-μαθήματα που πρέπει να ακολουθήσει ένας δάσκαλος για να διδάξει τα 4 διαφορετικά είδη γραφής: Την προσωπική αφήγηση, το πληροφοριακό κείμενο (ενημερωτικό), το δοκίμιο γνώμης και το κείμενο μυθοπλασίας. Αυτός είναι ο οδηγός (κάντε κλικ στο κουμπί):
Πιστεύω ότι ο οδηγός αυτός με λίγη προσαρμογή μπορεί να βοηθήσει τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων (και της δευτεροβάθμιας) γιατί τους εισάγει σε μια νέα λογική και τους δίνει ένα μπούσουλα για να δημιουργήσουν!
Για παράδειγμα, τα mini-μαθήματα για να διδάξουμε την προσωπική αφήγηση είναι τα εξής:
Δείχνουμε στους μαθητές τι είναι η προσωπική αφήγηση
Δημιουργούμε θέματα αφήγησης
Σχεδιάζουμε ένα πρώτο προσχέδιο
Αναθεωρούμε το προσχέδιο
Εξασκούμαστε στο διάλογο
Μαθαίνουμε να περιγράφουμε
Μαθαίνουμε τις μεταβάσεις
Φτιάχνουμε παραγράφους
Τελική επεξεργασία της ιστορίας μας
Η δημοσίευση
Αφού τελειώσουμε με κάθε mini-μάθημα (που συνήθως κρατάει 15 λεπτά) ο κάθε μαθητής θα εργαστεί μόνος του για να προσπαθήσει να εξασκηθεί στη δεξιότητα, όπως περιγράφω παρακάτω:
2.Ανεξάρτητη ατομική εργασία
Μετά το αρχικό αυτό μάθημα, εστιάζουμε σε απλές εργασίες γραφής, όπου οι μαθητές δουλεύουν ανεξάρτητα. Καλούμε τους μαθητές στα ατομικά τους τετράδια να εξασκήσουν τη δεξιότητα (έχουν ήδη ξεκινήσει κάποιο κείμενο, οπότε τους ζητούμε να προσθέσουν φράσεις στο κείμενο αυτό).
Εάν οι μαθητές αισθάνονται απροετοίμαστοι ή δεν έχουν εμπιστοσύνη στην ικανότητά τους να ολοκληρώσουν την εργασία, θα αρχίσουν να ψιθυρίζουν και να δημιουργούν θόρυβο. Για να το αποφύγουμε αυτό, θα πρέπει η εργασία που τους αναθέτουμε να σχετίζεται άμεσα με την δεξιότητα που μόλις πριν διδάξαμε.
Αυτές οι απλές εργασίες απαιτούν από τους μαθητές να γράφουν μόνο μερικές προτάσεις κάθε φορά. Και επειδή θα έχουν λάβει σαφείς οδηγίες για το πώς να ολοκληρώσουν την εργασία, αυτή θα είναι διαχειρίσιμη για τα περισσότερα παιδιά.
Παροτρύνετε τα παιδιά να δημιουργήσουν δύο τμήματα στο ντοσιέ τους. Στο πρώτο τμήμα να κρατάνε τα κείμενα - παραδείγματα που τους δίνετε στο mini-μάθημα και στο δεύτερο τμήμα να δημιουργούν τα δικά τους κείμενα.
3. Κοινός ρυθμός
Κρατήστε όλους τους μαθητές στο ίδιο σημείο στη διαδικασία της γραφής.
Δεν θέλετε ένας μαθητής να ολοκληρώνει μια έκθεση, ενώ άλλοι αγωνίζονται ακόμα με την εισαγωγή. Σίγουρα τότε θα χαθεί η μπάλα και η διδασκαλία της έκθεσης με στάδια δε θα έχει και πολύ νόημα.
Χρειάζεστε, λοιπόν, κάτι που θα κρατήσει απασχολημένους τους μαθητές που τελειώνουν νωρίτερα από τους υπόλοιπους. Ένας απλός τρόπος είναι να τους προτρέψουμε να δουλεύουν ταυτόχρονα ένα δεύτερο κείμενο. Αυτό θα αφορά, βέβαια, το ίδιο είδος γραφής που δουλέυουμε αλλά και την ίδια δεξιότητα που δουλεύουμε. Με αυτό τον τρόπο θα εξασκηθούν παραπάνω στη δεξιότητα, αφού θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν διαφορετικές φράσεις, τεχνική κλπ.
4. Χρόνος διαμοιρασμού με τους υπόλοιπους μαθητές
Χρειαζόμαστε μόνο ένα ή δύο λεπτά κάθε μέρα - αλλά είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να κρατήσουμε λίγο ακόμη το ενδιαφέρον των μαθητών αμείωτο!
Όταν τα παιδιά ξέρουν ότι θα μοιραστούν το προϊόν της εργασίας τους στο τέλος του μαθήματος, έχουν περισσότερα κίνητρα να ολοκληρώσουν το κείμενό τους και να το κάνουν καλό. Ο χρόνος διαμοιρασμού με την τάξη βοηθά τα παιδιά να αισθάνονται ότι το γράψιμό τους εκτιμάται. Επιπλέον, το γεγονός ότι θα πρέπει να εκτεθούν σε κοινό κάνει τα κείμενά τους πιο αυθεντικά!
Αυτά είναι τα 4 βήματα διδασκαλίας της έκθεσης. Καταλαβαίνω ότι είναι αρκετά μεστά όσα περιγράφονται εδώ, αλλά πραγματικά αξίζει να τα μελετήσετε προσεκτικά και να εφαρμόσετε τη διδασκαλία της έκθεσης με στάδια!
Επίσης, διαβάστε τις 5 συμβουλές για τη διδασκαλία της έκθεσης.
Comments